De receptieve communicatie van je kind evalueren

De receptieve communicatie van mensen met autisme wordt soms overschat. Sommigen kunnen inderdaad praten (al of niet met echolalie) maar wat begrijpen ze werkelijk? Vaak hebben ze helemaal niet het begripsvermogen dat we hen spontaan zouden toeschrijven.
Wat we zeggen past immers vaak in een bepaalde context of gebeurt louter routinematig. Zo komt het kind bijvoorbeeld aan tafel zitten wanneer je zegt "kom eten" als de tafel gedekt is en het eten op tafel staat. Maar ben je zeker dat het kind begrepen heeft wat er is gezegd? Wat heeft het precies begrepen?

Het is belangrijk om te weten wat uw kind werkelijk begrijpt, d.w.z. los van elke context. De situatieschetsen hieronder illustreren wat we bedoelen:

De verschillende situaties in het voorbeeld tonen goed aan hoezeer de context de reactie van je kind kan beïnvloeden. Door externe factoren en de gebaren die je maakt, kan hij wellicht correct reageren op wat je gezegd hebt. Maar wat gebeurt er als die aanwijzingen er niet zijn?

Laten we naar de volgende situatie kijken:

Uit de voorgaande situatieschetsen blijkt dat Julien de thuiskomst van zijn broer heeft gelinkt aan de handeling 'mijn vieruurtje krijgen’. De verbale instructie begrijpt hij in feite niet. Hem een foto tonen van het tafeltje terwijl je de verbale instructie geeft, kan hem helpen om te begrijpen wat hij moet doen.

Misschien heb je al gemerkt dat je kind sommige aanwijzingen beter begrijpt dan andere. Welke? Visuele ondersteuning onder de vorm van een voorwerp, een foto, een tekening, een pictogram, een geschreven instructie, …